Inleiding
Samenvatting Het Prille Begin Donkere wolken boven Eizer De lucht klaart even op Het Interbellum Na de oorlog Een eeuw Sint-Rochus in '74 Verder in de jaren '70 De jaren '80 De jaren '90 125 jaar K.F. Sint-Rochus Met de fanfare op stap Teerfeesten en andere... De Concertavonden De Jeugdwerking De Toneelkring De Dirigenten De Presidenten Van Erepresidenten, Schrijvers en Schatbewaarders Tot Slot |
||||||||||||||||||
De toneelkring Jong maar Moedig
Er bestaat te Eizer een lange toneeltraditie. Reeds bij de eerste concerten van de kersverse fanfare werd er "een klucht" of "nen dram�" gespeeld na het muziekgedeelte.
Voor de eerste wereldoorlog en ook tussen de twee oorlogen waren het lange tijd "chef" Jules Vandenhouten en "onderchef" Staf Alsteens die het toneel aanleerden. Men sprak toen nog niet van regisseurs. Voor de oorlog trad het dienstdoende toneelgezelschap niet op onder eigen naam. De naam "Jong Maar Moedig" moet uit de na-oorlogse periode dateren al is het ons onduidelijk vanaf wanneer hij echt in zwang is geraakt. Zolang er in de oude Zaal Scala gespeeld werd, vond het schminken en omkleden van de acteurs plaats beneden in de keuken van het caf�. De gekostumeerde spelers moesten dan langs achter naar buiten, en de ladder op om boven door een raam naar binnen te kruipen. In 1963 geraakte het toneelspelen, om God weet welke redenen, in onbruik, en "Jong maar Moedig I" stierf een stille dood. Het zou tot in 1976 duren vooraleer er terug zelf toneel gespeeld werd te Eizer. Vanaf dan verzorgde "Jong maar Moedig II" ononderbroken de toneelopvoeringen en zij bleken ware publiekstrekkers tijdens de concertavonden. Een vaste regisseur hadden ze niet, en meestal waren er twee of drie die hielpen bij de keuze en het aanleren van de stukken. Op 27 en 28 november 2004 vond er voor de laatste keer een toneelopvoering plaats tijdens het concertweekend. Het blijspel 'Ma, pa en de bruid' van Ruud De ridder was het laatste toneelstuk dat de toneelkring 'Jong maar Moedig' speelde. |
||||||||||||||||||