Inleiding
Samenvatting Het Prille Begin Donkere wolken boven Eizer De lucht klaart even op Het Interbellum Na de oorlog Een eeuw Sint-Rochus in '74 Verder in de jaren '70 De jaren '80 De jaren '90 125 jaar K.F. Sint-Rochus Met de fanfare op stap Teerfeesten en andere... De Concertavonden De Jeugdwerking De Toneelkring De Dirigenten De Presidenten Van Erepresidenten, Schrijvers en Schatbewaarders Tot Slot |
||||||||||||||||||
Frans Tastenhoye (1996 - 2009 )
Frans "Sus" Tastenhoye is geboren op 12 april 1929, en begon zijn muzikale carrière in 1946.
Zijn eerste stappen zette hij onder de begeleiding van Louis Demessemaecker ("de Weeter"), toenmalig muzikant en latere chef van Vlamingen Vooruit. Deze gaf hem muziekles en leerde hem klarinet spelen. Zijn eerste uitstap mocht hij meemaken tijdens het festival van de Filharmonie van Leefdaal ("nummer één", of "de harmonie van Weeke de Schilder" waar ook René Vlasselaer, de latere dirigent van Sint-Rochus, destijds speelde). Door de jaren heen werd hij gelauwerd met brons, zilver en goud als trouwe muzikant. Ondertussen was Frans ook al actief als toneelspeler. Tijdens de oorlog speelde hij met de BJB van Eizer en later ook bij de toneelkring Jong Maar Moedig van Sint-Rochus. In 1953 trouwde hij met Françoise Charlier. Ze kregen vier kinderen: Yves, Guy, Marc en Brigitte. In 1957 werd hij bestuurslid en stilaan groeiden zijn verantwoordelijkheden. Hij werd al snel geconfronteerd met de organisatie van allerlei feestelijkheden. Stap voor stap raakte hij ook betrokken bij andere taken binnen het dagelijks bestuur. Een mooi voorbeeld hiervan was zijn engagement bij de jeugdopleiding. Hij besefte maar al te goed dat een degelijke jeugdwerking de sleutel was voor een succesvolle verdere uitbouw van onze muziekvereniging. Op 3 september 1996 werd Frans voorzitter van de fanfare. Hij werd alom gewaardeerd, niet in het minst omdat hij een erg bezige bij was, die heel wat tijd spendeerde aan de fanfare. Het dient gezegd dat hij een voorzitter was die de handen uit de mouwen wist te steken. Steeds was de organisatie van de activiteiten tot in de puntjes voorbereid. Frans dacht aan alles, niets ontsnapte aan zijn aandacht, maar toch bleef hij liefst van al achter de schermen. Frans overleed op 3 november 2009. |
||||||||||||||||||