Inleiding
Samenvatting
Het Prille Begin
Donkere wolken boven Eizer
De lucht klaart even op
Het Interbellum
Na de oorlog
Een eeuw Sint-Rochus in '74
Verder in de jaren '70
De jaren '80
De jaren '90
125 jaar K.F. Sint-Rochus
Met de fanfare op stap
Teerfeesten en andere...
De Concertavonden
De Jeugdwerking
De Toneelkring
De Dirigenten
De Presidenten
Van Erepresidenten, Schrijvers en Schatbewaarders
Tot Slot

André Charlier, alias "den Drees", werd in 1898 op den Deksenhoek geboren. Hij was de derde zoon van Felix Charlier. Vlak na de eerste wereldoorlog begon hij muziek te leren, en in 1919 maakte hij zijn eerste "sortie" mee als tubaspeler.

In 1922 trad hij in het huwelijk met Ernestine Keyaerts, met wie hij vier kinderen kreeg: Robert, Roger, Raymond en Leon. André was zeer actief in en voor zijn fanfare.

Hij was een zeer minzaam man, zeker geen grootspreker, en steeds wist hij de geest van kameraadschap in de fanfare te bewaren.

De eerste bekommernis van voorzitter André Charlier ging uit naar de jonge muzikanten. Die bekommernis zou heel zijn 58-jarig presidentschap beïnvloeden. Hij had terecht begrepen dat een fanfare pas tot grote bloei kan komen vanuit een dynamische jeugdwerking. Hijzelf gaf het goede voorbeeld, en zorgde ervoor dat zijn eigen kinderen en enkele van zijn kleinkinderen actieve muzikanten werden.